Aby Sąd mógł orzec o rozwodzie pomiędzy małżonkami rozkład pożycia musi być zupełny i trwały. Dla orzeczenie separacji wystarczy, aby był on tylko trwały.
Separacja nie powoduje zakończenia małżeństwa. Rozwód zaś ma skutki nieodwracalne.
Będąc w separacji, nie możesz zawrzeć nowego związku małżeńskiego i wrócić do nazwiska noszonego przed zawarciem związku małżeńskiego. Nawet jeżeli, będąc w separacji, mieszkacie oddzielnie, w niektórych sytuacjach nadal jesteście zobowiązani do wzajemnej pomocy zarówno ekonomicznej, jak i emocjonalnej.
Separacja może zostać zniesiona w drodze na zgodny wniosek obu stron, a Wy możecie wrócić do wspólnego pożycia.
O separacji, jak i rozwodzie musi orzec sąd. Procedura i właściwość Sądu są identyczne w obydwu przypadkach. W orzeczeniu o separacji Sąd, według tych samych zasad co w procesie o rozwód, rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad dzieckiem, o kontaktach rodziców z dzieckiem, o wysokości, w jakiej każde z Was jest zobowiązane do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka, o sposobie korzystania ze wspólnie zajmowanego mieszkania. Jeżeli żyjecie już oddzielnie, ale nie uregulowaliście separacji przed Sądem, to z formalnego punktu widzenia nadal jesteście małżeństwem.
Z chwilą uprawomocnienia się wyroku orzekającego o separacji powstanie między Wami z mocy prawa rozdzielność majątkowa. Oznacza to, że każdy z Was będzie mógł samodzielnie zarządzać swoim własnym majątkiem i za niego odpowiadał, a majątek nabyty po orzeczeniu separacji stanie się własnością tylko tego małżonka, który go nabył. Gdy separacja zostanie zniesiona, bo zdecydujecie się wrócić do siebie zamiast złożenia pozwu o rozwód, powstanie pomiędzy Wami nastanie ponownie wspólność majątkowa. Rozwód zaś ma skutki nieodwracalne.