Zasadniczo, polskie prawo rodzinne opiera się na założeniu równości udziałów małżonków w majątku wspólnym. Niemniej jednak, art. 43 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pozwala na ustalenie nierównych udziałów w majątku wspólnym z ważnych powodów, jeżeli jeden z małżonków w mniejszym stopniu przyczynił się do jego powstania. Sąd może rozważyć „ważne powody”, takie jak wyjątkowe okoliczności dotyczące powstania majątku i wkład poszczególnych małżonków, a także zachowanie, które mogło przyczynić się do rozpadu małżeństwa, przy czym krio nie zawiera definicji” ważnych powodów”. Co do zasady- w praktyce, do tej pory, powyższe kwestie rozpatrywane były głównie w sferze ekonomicznej. Zgodnie z najnowszym Postanowieniem Sądu Najwyższego z 16 listopada 2023 r. ( II CSKP 1401/22) ważnym powodem przemawiającym za ustaleniem nierównych udziałów w majątku wspólnym może być orzeczenie rozwodu z wyłącznej winy jednej ze stron. (…) „Skoro w art. 43 § 2 zd. 1 k.r.o. ważne powody nie zostały ograniczone odwołaniem się konkretnie do aspektów ekonomicznych, to mogą być wiązane z różnymi okolicznościami, które sąd w sprawie o podział majątku uzna za istotny czynnik odstąpienia od reguły równych udziałów małżonków w majątku wspólnym, w tym także z orzeczeniem rozwodu z wyłącznej winy drugiego współmałżonka spowodowanej naruszeniem obowiązków pozbawionych konotacji ekonomicznej. Skoro bowiem określone, zawinione zachowanie doprowadziło do rozpadu małżeństwa, a tym samym otwarło prawną możliwość i życiową potrzebę dokonania podziału majątku, to nie powinno być ono pozostawione bez adekwatnej reakcji systemu prawa”(...)
W razie pominięcia czynnika winy rozkładu pożycia, dochodziłoby do tego, że małżonek niewinny, oprócz dolegliwych następstw osobistych i społecznych rozwodu, byłby także narażony na realne, dotkliwe konsekwencje podziału majątku zgodnie z zasadą równości udziałów.